Gisteraand
'n volmaan-jogasessie in die verlate ruïne van 'n twaalfde eeuse
klipkerkie belewe. Ja, ek weet, dit klink verdag misties, maar dit
was presies wat ek nodig gehad het om my moed te gee vir die laaste
stuk pad wat ek met hierdie ms moet stap. Ons het joga gedoen terwyl
die son sak, daarna 'n ruk rustig gemediteer, en toe 'n magiese
piekniek geniet terwyl die vol maan agter die vervalle toring van die
kerk opkom. Nou sien ek sommer weer kans vir die derde deel van die
vertaling wat ek voor die naweek moet deurwerk.
No comments:
Post a Comment