Mia is
terug van haar kuier by die skoonfamilie in die noorde, steeds
hartseer oor haar verlore katjie, maar tog ook opgewonde oor haar
kuier volgende week by haar maatjie se vakansiehuis in die Pyrennees.
Ek moet taxi speel, natuurlik, ses uur se ry soontoe, die nag
oorslaap en ses uur se ry terug. Wou eintlik ook by die Brownes in
Lasseube 'n draai gaan gooi het, maar dit gaan nie uitwerk nie want
ek mis klaar 2 dae se werk met hierdie rondryery en ek kan dit
eintlik glad nie in hierdie stadium van die wedstryd bekostig nie.
Dis presies die 2 dae wanneer die Engelse redakteur die laaste deel
van die vertaling na my sal terugstuur vir finale goedkeuring. Hoe
gouer ek weer agter my lessenaar kan inval, hoe gouer kan ons die
vertaling by die drukkers kry.
 |
| Mirepoix - naby waar ons Mia moet gaan aflaai |
As ek
vir Alain kon gestuur het om vir Mia te karwei, kon ek by die huis
gebly het om te werk, maar hy het pas die laaste skof van sy 'straf'
vir laas jaar se verkeersoortreding begin uitdien. Minstens drie
maande sonder rybewys wat vir hom voorlê. Oor 2 weke moet hy weer in
die hof verskyn en dan sal ons weet hoe lank dit gaan wees voordat hy
weer mag bestuur en of hy 'n boete ook nog moet beaal of tronk toe
moet gaan of wat de hel verder gaan gebeur. Intussen lewe ons in
onsekerheid en hoop en ongeloflike stres. Nie wat ek nou nodig het
nie.
No comments:
Post a Comment