Ook Julian Barnes se Sense of an Ending in 'n enkele dag van voor tot agter gelees - wat 'n verligting ná ek omtrent 3 weke lank gely het om klaar te kry met James se Ambassadors – en besluit dis waaragtig 'n dun maar gewigtige meesterstukkie. 'n Klein wonderwerk van bondigheid en diepte oor die onderwerp van geheue en onthou waarmee ek op my bitter beskeie manier nou ook al amper 2 jaar lank bedrywig is. As ek 'n meer ambisieuse skrywer was, sou ek seker in trane van frustrasie en afguns uitgebars het omdat dit voel asof Barnes in 150 bladsye alles sê wat mens ooit oor onthou sou wou sê, so waarom selfs probéér om enigiets verder oor die onderwerp te skryf? Maar omdat ek myself nie met sulke hoë gerwe vergelyk nie, kan ek dit oopmond bewonder en opreg waardeer.
Môreaand
wil ek die tweede deel van die vertaling terugstuur, dan's die einde rêrig in sig.
No comments:
Post a Comment