Maandag 30 Julie 2012

Riana het die bandteks wat in die binneflap van die boek moet kom, vir my gestuur sodat ek dit kan goedkeur. Dis altyd vir my 'n embarrassing affêre, te veel van jakkals prys haar eie stert as ek dit self moet skryf, maar ek waardeer dit tog om insae te hê in wat iemand anders geskryf het. In hierdie geval het ek die geraamte behou, maar bietjie van die vet afgesny en die vleis effens anders aangebied.

Die foto wat gekies is vir die agterblad

Ek wil nie hê die bandteks moet onnodige besonderhede weggee nie, soos wie presies die eerste brief aan Colette skryf en waarom dit geskryf is, of wat later van Nandi word nie. Dis wat die leser in die loop van die boek moet leer. Ek wil ook nie hê daar moet té veel klem geplaas word op 'die storie van 3 vroue' nie, want dan skrik potensiële manslesers weer so groot dat hulle nie verder as die bandteks lees nie. Ek wil eerder beklemtoon dat dit oor 'n familie gaan, oor 'n taal en 'n plek, oor hoort en nie hoort nie. En natuurlik ook oor 3 vroue van 3 verskillende geslagte. 

Gister ook die finale prentjies van die omslag met die flappe en die loergaatjie gesien – en al wat ek in hierdie stadium kan sê is, selfs al flop die boek, sal dit nogtans 'n móói flop wees. Onder die mooiste omslae wat ek in 'n lang tyd gesien het. My onbeskeie en erg subjektiewe mening.