En
daar's 'n verdere voordeel, begin ek nou besef. As Colette se e-posse
gelees kan word as antwoorde op Tina s'n (wat heelwat later volg),
kry die leser nog 'n paar verlore stukkies van die legkaart. En so
word die sirkel dan heeltemal voltrek teen die einde. Toe ek weer na
Tina se e-posse kyk, sien ek daar's presies 9 wat beantwoord moet
word – en ek het presies 9 e-posse vir Colette nodig om tussen die
9 hfstkke van die 1ste afdeling te plaas. Mens sou sweer ek het dit
so beplan, nè.
Dalk
het my onderbewuste reeds iets geweet, toe ek Tina se e-posse geskryf
het, wat my verstand nog nie gesnap het nie. Hoeveel keer was ek nie
al verstom deur die werking van die onderbewuste gedurende die
skryfproses nie?
En dit werk uitstekend Marita. Ek het gisteraand jou boek klaar gelees, dit neergesit en tien minute later besef ek moet Colette se eposse weer lees. Fantasties!! Ek is nou besig met die storie agter die storie wat ek baie interessant vind. Juliette, Nieu-Bethesda, Oos-Kaap, SA
ReplyDeleteDankie dat jy laat weet het, Juliette. Voel of ek eintlik maar vir myself hierdie stukkies geskryf het, so ek's verras elke keer as ek hoor van iemand wat dit lees!
ReplyDelete